Recent hadden we een e-mail discussie over onderzoeksfunding voor endometriose met belangrijke conclusies. (voor aan volledige tekst in het engels )
Samengevat
1. De discussie en het commentaar confirmeerde dat de professionele endometriose wereld verdeeld blijft tussen enkele advanced chirurgen (die zich vooral met diepe endometriose bezighouden), infertiliteits specialisten die zich vooral met oppervlakkige endometriose bezighouden, gynaecologen die vooral medikale therapie geven en onderzoekers. Het probleem is wisselende klemtonen - zie de discussie over centers of excellent surgery.
2. Het blijft soms jaren duren voor de diagnose wordt gesteld. Waarom dit zo is, is minder duidelijk : gebrek aan kennis, te lang medische behandeling zonder diagnose en gebrek aan doorverwijzing.
Door de niet chirurgen wordt een niet invasieve diagnostische test voorgesteld als de oplossing. Buiten het feit dat dit vandaag utopisch is en irrealist gezien de diverse vormen van endometriose, heeft een niet perfekte test mogelijks klinische problemen. Inderdaad de vals positieven dreigen nutteloze chirurgie te ondergaan en bij de vals negatieven dreigt de nodige chirurgie niet te worden uitgevoerd.
3. Ik zelf heb dergelijke niet invasieve eenvoudige tests eigenlijk (bijna) niet nodig
* De indicatie voor een laparoscopie is de pijn. Tijdens de laparoscopie wordt de endometriose behandeld.
* Het is zeker geen goede manier van doen een laparoscopie uit te stellen omdat pijn een beetje beter is met medische behandeling.
* onuitgelegde infertiliteit van meer dan 2 jaar is een reden voor laparoscopie .
* Zonder pijn of infertiliteit is het niet nodig te weten of iemand endometriose heeft want het is betwijfelbaar of er een behandeling nodig is.
3. Chirurgie blijft de enige effectieve behandeling. Spijtig genoeg zijn er weinig advanced chirurgen en worden er veel te veel darmresecties uitgevoerd. Hiervoor heb ik tot op vandaag geen justificatie gehoord. Wel gebeuren er nogal wat nutteloze resecties (bv wanneer er geen endometriose is) Als reden waarom dit gebeurt zie ik enkel het feit dat een darmresectie sneller en technisch eenvoudiger is , of dat er weerstand is tegen doorverwijzing of het feit dat de terugbetaling van een darmresectie 5 maal hoger is. Om deze anomalie te corrigeren zonder budgettaire ontsporingen, is uiteraard een kwaliteitscontrole nodig en zou videoregistratie moten verplichtend zijn.
P. Koninckx