by Philippe Koninckx | Oct 20, 2020 | 4. Menopauze
Individuele menopauze behandeling Omdat elke vrouw verschillend is. Niet elk kleed en elke kleur past bij iedereen Individualisering van menopauze behandeling Hormonale therapie na menopauze is zoveel kunst als wetenschap De voordelen en nadelen zijn gekend De voor en nadelen van hormonale substitutietherapie zijn ondertussen goed gekend. De voordelen zijn de behandeling van een reeks klachten en de preventie van het verlies aan hersenfunctie, verlies van bot en osteoporose, preventie van cardiovasculaire accidenten, preventie van darmkanker, minder mortaliteit van ovariumkanker (recente observatie), en van borstkanker. Hormonale substitutie verhoogt de kans op borstkanker niet maar versnelt de groei zodat de diagnose vroeger gesteld wordt wanneer de kanker minder kwaadaardig is. De nadelen zijn menstruatie of bloedverlies bij vrouwen met een baarmoeder en een minieme toename van het trombose bij risico-patiënten. Bij sommige vrouwen kunnen er premenstruele klachten optreden zo die er vroeger reeds waren. Ondanks de duidelijke voordelen gebruiken niet alle vrouwen hormonale substitutie en kan de perceptie in de media soms negatief en angstaanjagend zijn. Het voornaamste probleem is dat de wetenschap voordelen en nadelen oplijst terwijl veel vrouwen zich vooral willen beter voelen, en dat terwijl individualisering van menopauze behandeling zelden gebeurt. Alhoewel vrouwen verschillend zijn, maakt de industrie producten ‘voor iedereen’, en hebben weinig artsen de vorming om het juiste product in de juiste dosis, aangepast aan de individuële vrouw te geven. Belangrijk is dat het ‘mental tonic effect’ of ‘het zich beter voelen’ moelijk te meten is . Herseneffecten en zich goed voelen Sexuele hormonen, oestrogenen, progestagenen en androgenen hebben duidelijke herseneffecten, maar dit ‘mental tonic effect’ is onvoldoende doorgedrongen bij de gynecologen en huisartsen. Een...
by Philippe Koninckx | Sep 24, 2020 | 4. Menopauze, 6 Varia
Menopauze en voeding Voeding is belangrijk maar eerder expert opinion dan evidence based Anti-oxidantia en menopause Wat we leerden van endometriose quid integratoren ? ...
by Philippe Koninckx | Dec 24, 2009 | 4. Menopauze
Voor volledige versie van het artikel Het artikel van Philippe Koninckx over de veiligheid en effectiviteit van phyto-oestrogenen verdient nuancering. De interesse van de wetenschap gaat met name uit naar en specifieke groep phyto-oestrogenen, namelijk de isoflavonen. Isoflavonen komen voornamelijk voor in peulvruchten, zoals soja, bonen, erwten en peulen. Peulvruchten zijn een rijke bron van eiwitten en hebben eeuwenlang deel uitgemaakt van de dagelijkse voeding van honderden miljoenen mensen over de hele wereld. Dit feit alleen al geeft een sterke aanwijzing voor de veiligheid van isoflavonen. Met de introductie van de koelkast werd het mogelijk om dierlijke bronnen van eiwitten te bewaren en werden peulvruchten vervangen door o.a. vlees en zuivel. Epidemiologische studies door onder andere Adlercreutz et. al. hebben aangetoond dat er een correlatie is tussen een verminderde consumptie van isoflavonenrijke voeding en een hogere incidentie van “welvaartsaandoeningen” waaronder osteoporose, prostaataandoeningen, overgangsklachten en bepaalde soorten kanker. Dit is een tweede aanwijzing dat isoflavonen positieve effecten op de gezondheid hebben. In tegenstelling tot wat in het artikel gesuggereerd wordt, zijn er wel studies waarin isoflavonen (uit rode klaver)een significante vermindering van overgangsklachten, een vermindering van verlies van botweefsel, een significante verbetering van vaatelasticiteit en een significante verbetering van de HDL/LDL ratio laten zien. En daarnaast kon worden aangetoond dat gebruik van isoflavonen geen verandering liet zien in borst- of baarmoederweefsel en daardoor veilig is voor langer gebruik. Van veel synthetische hormonen, zoals ze gebruikt worden in tradionele Hormoon Therapie (HT) bij vrouwen in de overgang, is inmiddels wel aangetoond dat ze grote gezondheidsrisico’s met zich mee kunnen brengen. Daarnaast blijken o.a. gesuggereerde positieve cardiovasculaire effecten uit te blijven. Langdurige...
by Philippe Koninckx | Oct 14, 2009 | 4. Menopauze
Dat ‘de Pil”, orale kontraceptie , het libido zou verminderen is een probleempunt sinds ‘de Pil’ op de markt is gekomen. Initiëel dacht men dat dit niet zo verwonderlijk was omdat ‘de Pil’ de eierstokken stillegt, zodat er geen eisprong meer is en dus ook geen productie aan hormonen meer is. De redenering was als volgt : de productie van oestrogeen, progestageen en van androgeen valt stil. Met de pil geven we oestrogeen en progestageen : hetgeen ontbreekt is het androgeen waarvan gekend is dat het het belangrijktste hormoon is voor de libido. Er zijn geen goede gegevens die het effect van de pil op de libido duidelijk aantonen. Dit is niet zo verwonderlijk als men rekening houdt met de grote individuele verschillen in hormoonconcentraties en in de verhouding tussen het mannelijk hormoon vanuit ovarium en het mannelijk hormoon vanuit de bijnieren. Iemand die bv bijna 100% van het mannelijk hormoon in het ovarium maakt zou zo bijna 100% van de mannelijk hormoon productie zien wegvallen onder de pil. Daar waar libido bij primaten bijna helemaal door het mannelijk hormoon bepaald wordt, is libido bij de mens veel complexer met veel andere factoren naast mannelijk hormoon. Daarom is een goede wetenschappelijk studie over libido en de pil niet gemakkelijk. Bovendien heeft men grote aantallen nodig. Gevolg is dat de studie tot nog toe niet werd uitgevoerd. Voor een nieuwere pil zijn er argumenten om te verwachten dat het effect op libidovermindering minder is dan bij de andere pillen. Hiervoor is ondertussen een trial bezig (zie onder menopause/klinische studies of click hier). Niet alleen het feit dat we misschien een...
by Philippe Koninckx | Sep 29, 2009 | 4. Menopauze
Wat denkt u over het nemen van hormonale substitutie om de 2 dagen ? Antwoord Het biologische effect van oestro en progestagenen duurt minstens 2 en meestal 3 tot 4 dagen. Daarom maakt het geen verschil of men dagelijks een hormoon inneemt of een dubbele dosis om de 2 dagen. Indien men langer wacht bv om de 3-4 dagen neemt het risico op onregelmatig bloedverlies toe (het mechanisme van de dervingsbloeding start na ongeveer 2 dagen) Waarom dit soms gedaan wordt is voor psychologische redenen om een ultra-lage dosis te geven om te vermijden dat pilletjes moeten worden gebroken omdat het breken van pillen in meer dan 4 moeilijk is : dan liever een vierde om de 2 dagen Prof P....
by Philippe Koninckx | May 31, 2009 | 4. Menopauze
Hoelang moet ik hormonen nemen na de menopause ? Is 10 jaar het maximum ? Deze vraag leeft bij de Belgische patiente, want men heeft wel ergens gehoord of gelezen dat men hormonen niet te lang mag nemen, of niet langer dan 10 jaar. Deze vraag lijkt eenvoudig. Strict genomen zijn er me geen gegevens bekend die aantonen dat het risico zou toenemen met de duur van gebruik. Dus is er geen reden om ermee te stoppen. Essentieel is hoe hormonale substitutie gepercipieerd wordt. Indien beschouwd als de vervanging van een niet meer werkende klier, dan wordt substitutie gegeven zoals een bril of een hoorapparaat, of zoals insuline bij diabetes patienten. Dus ‘zolang men leeft’. Zij die menopause beschouwen als een ziekte willen als klachtenbehandeling zoveel ‘medicamenten’ geven als het moet maar zo weinig en zo kort mogelijk. Zij die menopauze reduceren tot het probleem ‘osteoporose’ vinden dat 10 jaar genoeg is, want het duurt wel 15 jaar vooraleer er een klinisch osteoporose probleem optreedt. Als besluit : er zijn vandaag geen medische argumenten om hormonale substitutie te beperken in de tijd. Wel kunnen er individuele argumenten zijn zoals onregelmatig bloedverlies met continuous combined therapie, of als men ‘er zich niet goed mee voelt’ al was het psychologisch. Als men enkel naar borstkanker kijkt stelt men soms 85 jaar voorop omdat men dan het ontdekken zo een 10 jaar zou kunnen...
